Stanisław Jachowicz

„Dzieci, gdy się złe jedno w serce wasze wkradnie,
Wesołość szczęście przepadnie:
Jak ten kwiateczek, przed czasem zwiędniecie,
Jeśli zapobiec złemu nie zechcecie”

Słowa te należą do Stanisława Jachowicza patrona naszej „Jedynki” od 1923 roku. Dlaczego właśnie on. Najlepiej na to pytanie odpowie epitafium na jego grobie:

„Czysty życiem, co go wiodło
Wśród burz świata i zamieci
Chrystusowe przyjął godło
Ojca wszystkich biednych dzieci”

„Jego rodziną był kraj cały
Jego dziećmi, wszystkie dzieci polskie
Jego dobrem było dobro braci biedniejszych
On się uszczęśliwiał szczęściem innych”

Stanisław Jachowicz żył i działał w okresie zaborów. Był prekursorem w wielu dziedzinach: zakładał pierwsze ochronki dla ubogich dzieci, napisał pierwszy elementarz. Jako nauczyciel i pedagog pracował do końca życia. W 1824 roku wydał pierwszą książkę, w której było 58 bajek. Przez następne lata co roku ukazywały się kolejne, za każdym razem poszerzone wydania „Bajek i powieści”. Ogółem napisał kilkaset wierszyków i powiastek dydaktyczno – moralizatorskich.

Jachowicz jest powszechnie uważany za najlepszego bajkopisarza dla dzieci swojej epoki. Niektóre z jego wierszyków: „Andzia”, „Chory kotek”, są do dziś lubiane i czytane przez współczesne dzieci.

Jachowicz prócz pisania zajmował się opieką społeczną nad dziećmi. Znany był z wielkiej energii i pomysłowości w zbieraniu datków na rzecz sierocińców, ochronek i szkół. Za tę działalność przyznano mu order Św. Stanisława III klasy.

Nasz patron zajmuje w naszej szkolnej historii bardzo ważne miejsce. Ten wielki i prawy człowiek, prawdziwy Polak, gorący patriota, pisarz, przyjaciel dzieci, wychowany był w atmosferze głębokiej religijności, miłości do Boga i człowieka. Przetrwał burze i wiatry historii i do dnia dzisiejszego jest patronem naszej szkoły.

Jesteśmy z tego dumni.