22 października Szkoła Podstawowa nr 1 obchodziła wyjątkowe święto – stulecie swojego istnienia. Zbiegło się ono z ważną dla wszystkich Polaków rocznicą – setnym jubileuszem odzyskania niepodległości przez naszą ojczyznę. Dlatego też do obchodów stulecia szkoły przygotowaliśmy się bardzo starannie, a w uroczystości, którą zorganizowaliśmy, nie zabrakło akcentów patriotycznych.
Zanim jednak odbył się długo oczekiwany jubileusz, zgłębialiśmy wiedzę o losach naszej placówki, a także o jej patronie. Braliśmy udział w konkursach literackich i plastycznych, dotyczących tej tematyki. Pod opieką nauczycieli przygotowywaliśmy się do występów.
Kiedy nadszedł w końcu dzień 22 października, po zbiórce pod szkołą udaliśmy się na mszę świętą do kościoła pw. Zbawiciela Świata, aby najpierw tam uczcić jubileusz. Potem z radością, a jednocześnie niepokojem, zaprezentowaliśmy swoją część artystyczną w sali kinowej OCK. Wystąpiliśmy przed niezwykłą widownią – absolwentami, emerytowanymi nauczycielami Jedynki (w tym zacnym gronie nie zabrakło byłych dyrektorów), rodzicami, uczniami, przedstawicielami innych szkół. Swoją obecnością zaszczycili nas: biskup Tadeusz Bronakowski, związani z naszą placówką księża, a także przedstawiciele władz miasta.
Mieliśmy tremę, ale szybko udało nam się ją przełamać. Z pewnością pomógł nam w tym wspaniały występ absolwenta Jedynki, śpiewaka operowego, kompozytora i dyrygenta – Jakuba Milewskiego. Zachwyceni i uskrzydleni jego śpiewem, wyszliśmy na scenę.
Za pomocą przedstawionego na filmach (wykonanych przez ósme klasy) pociągu dziejów, zabraliśmy całą widownię w niezwykłą podróż w czasie, podczas której zatrzymywaliśmy się na różnych stacjach, będących kolejnymi etapami w dziejach szkoły, począwszy od roku 1918, skończywszy na współczesności. Przedstawiliśmy naszą wizję powstania placówki oraz inscenizację ,,Chory kotek”, stworzoną na podstawie wiersza Stanisława Jachowicza. Za pomocą pantomimy, której towarzyszyła piękna melodia, grana na skrzypcach, pokazaliśmy trudne czasy wojenne. Zaprezentowaliśmy też szalone lata sześćdziesiąte oraz rok 1977, w którym to Jedynka została przeniesiona do nowego budynku. Opowiedzieliśmy też widzom, w jaki sposób nasza szkoła funkcjonuje teraz. Zatrzymaliśmy się na stacji ,,Współczesność”, ale pociąg dziejów pojechał dalej. Na koniec wszyscy aktorzy zaśpiewali piosenkę, podsumowującą wszystkie występy.
A potem przemawiał nasz pan dyrektor – Zbigniew Milewski. Przedstawił on historię szkoły. Wystąpili też zaproszeni goście. Były przepiękne, wzruszające wspomnienia, życzenia, podziękowania, kwiaty…
To był niezapomniany dzień. Kolejny taki jubileusz dopiero za 100 lat. Jesteśmy świadomi, że wzięliśmy udział w wydarzeniu mającym ogromne znaczenie w dziejach naszej szkoły, a także miasta, ponieważ Jedynka jest jego bardzo ważnym elementem. Napawa nas to ogromną dumą i radością.
[nggallery id=312]
