Kochani Uczniowie,
chociaż maj przyniósł ciepło i piękną pogodę, w szkole smutno jest bez Was.
Kiedy dzieci są pochylone nad książkami w swych domach, w szkole jest cicho, nie słychać nawet echa dawnych rozmów. Nie dzwoni dzwonek na lekcje, na przerwy. Piłka do koszykówki leży bezczynnie w sali gimnastycznej, milczy radiowęzeł, tablica jest czysta, lecz pusta.
A szkoła czeka na gwar, na przepychanki, tupot stóp dzieci biegnących do stołówki.
I my – Wasi nauczyciele – czekamy.
Mamy nadzieję, że szybko zamienimy monitory komputerów na szkolną tablicę, że niebawem zobaczymy się w klasach.
Będziemy tu, powitamy Was, kiedy wrócicie z nową energią, pomysłami, chęcią do nauki i zabawy.
Jesteśmy tu cały czas, bo wokół szkoły i wokół Was krążą nasze myśli.
Popatrzcie na pogodne, błękitne niebo. Takie samo będzie, gdy skończy się czas epidemii.
Może już niedługo świat wróci do normalności. Przecież wszystkie trudne chwile, niewygody, złe nastroje mijają.
Bądźcie dobrej myśli. Uśmiechajcie się do słońca i kwiatów. A jeśli będzie Wam wyjątkowo smutno, napiszcie. Posmucimy się razem, aby potem razem się weselić.
Wasi nauczyciele
